Αν νομίζατε ότι οι καφέ ανόλες εκφοβίζουν τις πράσινες ανόλες, είχατε δίκιο – Anole Annals
September 30, 2022Αλληλεπιδράσεις μεταξύ γηγενών Anolis carolinensis (πράσινες ανόλες) και επεμβατικές Anolis sagrei (καφέ ανόλες) στις Ηνωμένες Πολιτείες συζητούνται συχνά εδώ παρακάτω Anole Annals. Πιο πρόσφατα, αυτό το ιστολόγιο παρουσίασε τοπικές ειδήσεις από τη Λουιζιάνα και άρθρο εφημερίδας από τη Φλόριντα, τα οποία περιγράφουν ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες: Όταν οι καφέ ανόλες εισβάλλουν σε ένα βιότοπο, οι πράσινες ανόλες αρχίζουν να κουρνιάζουν ψηλότερα από το έδαφος και έτσι γίνονται πιο δύσκολο να βρουν οι λάτρεις της anole.
Γιατί οι πράσινες και οι καφέ ανόλες τείνουν να καταλαμβάνουν διαφορετικά ύψη πέρκας σε περιοχές όπου συνυπάρχουν; Μακράν η πιο δημοφιλής εξήγηση είναι ότι αυτά τα είδη διαχωρίζουν τον χώρο ως μέσο διαχωρισμού των πόρων, δηλαδή την τροφή των αρθροπόδων. Με πιο απλά λόγια, είναι ανταγωνιστές. Αλλά ο ίδιος ο ανταγωνισμός δεν είναι πάντα απλός. Για την καλύτερη κατανόηση και μελέτη του ανταγωνισμού, οι βιολόγοι συχνά ταξινομούν τον ανταγωνισμό ως έναν από τους δύο τύπους. Τα είδη μπορούν να ανταγωνίζονται άμεσα μέσω επιθετικών συναντήσεων (που ονομάζεται «ανταγωνισμός παρεμβολής») ή έμμεσα μέσω της κοινής χρήσης ενός περιορισμένου πόρου (που ονομάζεται «ανταγωνισμός εκμετάλλευσης»). Γνωρίζουμε ότι οι πράσινες και οι καφέ ανόλες τρώνε παρόμοια λεία, υποδηλώνοντας ότι ο ανταγωνισμός τους είναι τουλάχιστον εν μέρει εκμεταλλευτικός. Εμπλέκονται επίσης σε άμεση παρέμβαση;
Σε ένα πρόσφατα δημοσιευμένη εργασία στο Οικολογία, η Katherine Culbertson (Harvard ESPP ’18, πρώην προπτυχιακή ερευνήτρια στο εργαστήριο Losos) και δοκιμάσαμε την υπόθεση ότι ο ανταγωνισμός παρεμβολής μεταξύ των φυσικών πράσινων ανόλων και των επεμβατικών καφέ ανόλων εμφανίζεται στο πεδίο. Πιο συγκεκριμένα, αναρωτηθήκαμε εάν μια ασυμμετρία στον ανταγωνισμό παρεμβολής μπορεί να συμβάλει στην κατακόρυφη μετατόπιση των πράσινων ανόλων από καφέ ανόλες. Για να ελέγξουμε για ανταγωνιστικές ασυμμετρίες μεταξύ των ειδών, χρησιμοποιήσαμε μια κλασική μέθοδο στην οικολογία συμπεριφοράς: δοκιμές προσδεδεμένων εισβολέων. Παρουσιάσαμε ενήλικες αρσενικούς εισβολείς σε προηγουμένως αδιατάρακτα εστιακά άτομα του αντίθετου είδους και βιντεοσκοπήσαμε τις αλληλεπιδράσεις. Οι εισβολείς ήταν δεμένοι γύρω από τη μέση με κορδόνι στο άκρο ενός στύλου ψαρέματος με αρκετή χαλαρότητα για να κινούνται ελεύθερα. Αναλύσαμε διάφορες πτυχές της συμπεριφοράς των εστιακών σαυρών για να αξιολογήσουμε τις ασυμμετρίες στη διαειδική επιθετικότητα μεταξύ των ειδών: πόσο συχνά επιτέθηκαν, πόσο συχνά εμφανίστηκαν (επεκτάσεις ανεμιστήρα λαιμού, headbobs και pushups), πόσο συχνά υποχώρησαν και προς ποια κατεύθυνση υποχώρησαν. (Δήλωση αποποίησης ευθύνης: Όποτε συνέβαινε μια επίθεση, τερματίζαμε τη δοκιμή αμέσως, ώστε να μην τραυματιστεί καμία σαύρα.)
Όπως αναμενόταν, διαπιστώσαμε ότι ο ανταγωνισμός παρεμβολής είναι ασύμμετρος υπέρ των καφέ ανόλων, οι οποίες είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν και λιγότερο πιθανό να υποχωρήσουν από τις αλληλεπιδράσεις από τις πράσινες ανόλες. Σύμφωνα με τις δενδρώδεις τάσεις τους, οι αρσενικές πράσινες ανόλες τείνουν επίσης να υποχωρούν προς τα πάνω πιο συχνά από ό,τι αναμενόταν τυχαία. Κάπως εκπληκτικά, αυτές οι ασυμμετρίες επικρατούν παρά το σχεδόν πλήρης απουσία σωματικών επιθέσεων (υπήρξαν μόνο δύο επιθέσεις σε σχεδόν εκατό δοκιμές, και οι δύο από καφέ ανόλες). Συνολικά, τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι η σηματοδότηση μεταξύ των ειδών και η συμπεριφορά αποφυγής από τις πράσινες ανόλες επιλύουν τις περισσότερες πιθανές συγκρούσεις προτού κλιμακωθούν σε μάχη.
Πολλοί κάτοικοι της Φλώριδας που έχω γνωρίσει κατά τη διάρκεια της επιτόπιας εργασίας μου έχουν περιγράψει τις καφέ ανόλες ως νταήδες. Παρόλο που οι ανέκδοτες παρατηρήσεις της συμπεριφοράς των ζώων δεν αντιπροσωπεύουν πάντα με αξιοπιστία βιολογικές αλήθειες, σε αυτήν την περίπτωση, το σύνολο των παρατηρήσεων που έγιναν οι κάτοικοι με τους οποίους μίλησα είναι σύμφωνες με τα δεδομένα μας. Συγχαρητήρια στους πολλούς ντόπιους φυσιοδίφες που έχουν μοιραστεί τις ιστορίες τους!
Κλείνοντας, θα προσπαθήσω να βελτιώσω τη μεταφορά των καστανών ανόλων ως νταήδων, αναγνωρίζοντας ότι οι μεταφορές είναι συχνά ατελείς και ζητώντας συγγνώμη από εκείνους που σκληραγωγούνται σε κάθε προσπάθεια ανθρωπομορφοποίησης μη ανθρώπινων ζώων. Πρώτον, τι κάνει έναν νταή αποτελεσματικό; Στην παιδική χαρά, ένας νταής μπορεί να αποκτήσει τη φήμη ως τέτοιος ξεκινώντας και κερδίζοντας έναν αγώνα. Στη συνέχεια, η απλή απειλή της σωματικής μάχης είναι συχνά αρκετή για τον νταή να ασκήσει τη θέλησή του/της στους άλλους. Στις περιοχές μελέτης μας, όπου οι πράσινες και οι καφέ ανόλες συνυπάρχουν για αρκετές γενιές, οι καφέ ανόλες τείνουν να κυριαρχούν στις αλληλεπιδράσεις με τις πράσινες ανόλες χωρίς να τις προσβάλλουν. Ίσως η σωματική μάχη είναι πιο συνηθισμένη κατά τα αρχικά στάδια της εισβολής καφέ ανόλης, μια υπόθεση που θα μπορούσε να ελεγχθεί με την εφαρμογή των μεθόδων μας σε τοποθεσίες που διαφέρουν στο ιστορικό εισβολής τους.
Δεύτερον, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσεις έναν νταή; Πολλά παιδιά μαθαίνουν να αγνοούν τους νταήδες, μια στρατηγική που καθίσταται δυνατή λόγω της ύπαρξης εναλλακτικού χώρου για παιχνίδι ή δραστηριοτήτων. Ανέκδοτα, οι περιοχές όπου δεν υπάρχει τέτοιος θόλος (δηλαδή περιοχές με λίγα φυτά ή με μόνο μικρή, θαμνώδη βλάστηση) είναι οι περιοχές όπου οι πράσινες ανόλες είναι πιο πιθανό να εξαφανιστούν εντελώς μετά την εισβολή της καφέ ανόλης. Αυτή η υπόθεση αξίζει μια επίσημη δοκιμή.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Πρόγραμμα Aquatic Preserve διευθύνεται από το Τμήμα Περιβαλλοντικής Προστασίας της Φλόριντα για να καταστεί δυνατή αυτή η εργασία. Ελέγξτε το χαρτί για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις μεθόδους, τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις των ευρημάτων μας.
Ο Nick Herrmann είναι Ph.D. υποψήφιος στο Χάρβαρντ με συμβουλή του Jonathan Losos.
